کروز کنترل فعال (تطبیقی) چیست؟

کروز کنترل فعال (تطبیقی) چیست؟

قابلیت کروز کنترل سال های زیادی است که بعنوان یک آپشن به بسیاری از خودروها اضافه شده اما این فناوری در حال تکمیل شدن است و کروز کنترل فعال یا تطبیقی درخودروها تعبیه می شود. کروز کنترل با دائماً عوض کردن و بالا و پایین بردن گاز و ترمز، فاصله ی مشخصی را با خودروی جلویی حفظ می-کند. این قابلیت مدت های مدید یکی از چیزهایی بود که همه منتظرش بودند تا بالاخره در اواخر دهه ی ۹۰ میلادی اختراع شد.

 

با اینکه بیشترین بخش این دستاورد را باید مرهون کمپانی های ژاپنی بدانیم، مرسدس بنز بود که این ایده را همگانی و محبوب کرد. مرسدس بنز با ارائه ی نسل W۲۲۰ کلاس S مدل ۱۹۹۹ سیستم دیسترونیک خود را که بر پایه ی رادار طراحی شده بود معرفی کرد. کار این سیستم همیشه عالی و بدون عیب و نقص نبود و راننده بارها مجبور می شد در ترافیک سنگین خودش حواسش به اطراف باشد که خب البته وقتی از کروز کنترل استفاده می کنید ترجیح می دهید مجبور نباشید خودتان هم حواستان را مدام به فواصل جلب کنید.البته به طور کلی، کروز کنترل وسیله ای است که خیلی از کار راننده کم می کند به شرط اینکه با شیوه ی کارش به خوبی آشنا باشید. این سیستم پایه و اساس خودروهای خودران در آینده خواهد بود.

 

بگذارید از اول شروع کنیم

برای فهمیدن نحوه ی کار کروز کنترل فعال باید اول نحوه ی کار کروز کنترل معمولی را بدانید. همانطور که از نامش پیداست کار کروز کنترل این است که با تنظیم گاز، سرعت خاصی را در مسیرهای صاف و شیبدار حفظ کند. وقتی می-گوییم گاز منظورمان از میزان سوختی است که وارد محفظه ی احتراق می شود و گشتاور تولید می کند.

 

اساساً، کروز کنترل معمولی یک نوع گاز دستی است که می توان آن را در دکمه های تعبیه شده بر روی فرمان خودرو قرار داد. این سیستم که بیشتر در خودروهای دنده اتوماتیک رایج است، در سرازیری خیلی تند، بدون اینکه نیاز باشد راننده کاری بکند، دنده را سنگین می کند.سیستم های قدیمی، در سراشیبی، معمولاً به خودرو اجازه می دادند یواش یواش سرعتش بیشتر از سرعتی شود که راننده در نظر گرفته بود. در سیستم های جدید یک محدود کننده ی سرعت هم وجود دارد که علاوه بر گاز، از ترمزهای خودرو نیز استفاده می کند تا یک سرعت مشخص را حفظ کند. همین توانایی سیستم برای استفاده از ترمز در کنار گاز است که کروز کنترل فعال را از کروز کنترل معمولی متمایز می کند.

 

تطبیق دادن سرعت خودرو با سرعت های مختلف

همین قابلیت تعدیل کردن سرعت در کروز کنترل فعال، به این سیستم اجازه می دهد تا سرعت خودرو را با سرعت خودروهای جلویی مطابقت بدهد و در سربالایی یا سرپایینی سرعت مورد نظر را حفظ کند.دیسترونیک و دیگر سیستم های کروز کنترل فعال از ویژگی ترمز اتوماتیک بهره برده و با افزودن قدرت پردازش کامپیوتری، سیستمی ایجاد کرده اند که می تواند سرعت خودرو را با توجه به سرعت خودروهای جلویی تنظیم کرده و بر این اساس سرعت خودرو را بالا ببرد یا پایین بیاورد.

 

اما برای اینکه کامپیوتر داخلی خودرو بتواند وضعیت ترافیک را بداند و سرعت خودروی جلویی را تشخیص بدهد نیاز به یک یا چند عدد از انواع سنسور دارد که این داده ها را به کامپیوتر انتقال دهند.دیسترونیک بر پایه ی رادار است اما سایر سیستم ها از چیزی به نام LiDAR استفاده می کنند که در واقع یک سیستم لیزری است که به همان روش امواج صوتی در رادار کار می کند. در سیستم دیسترونیک امواج رادیویی و در سیستم LiDAR لیزر به خودروی جلویی برخورد می کند و برمی گردد.
یک نوع دیگر از سیستم کروز کنترل تطبیقی نوع اپتیکال (چشمی) است، از جمله سیستم EyeSight در خودروهای سوبارو که از دوربین استریو استفاده می کند تا فاصله ی خودروی جلویی را مشخص کند.

 

توقف و حرکت خودکار

خودروسازها سرگرم ساختن سیستم های کروز کنترلی هستند که حتی از این هم پیچیده تر و پیشرفته تر است. خیلی از سیستم های جدید حتی می توانند پشت خودروی جلویی به طور کامل توقف کنند، مثلاً وقتی به چراغ قرمز می رسید. طبیعتاً این سیستم زمانی که خودروی جلویی به حرکت در بیاید به خودروی شما هم اجازه ی حرکت می دهد. مرسدس بنز نام این فن آوری را Stop&Go Pilot گذاشته است که از سرعت صفر تا حداکثر سرعتی که راننده مشخص می کند، خودرو را در فاصله ی امنی از خودروی جلویی نگه می دارد.

 

یک نوع سیستم دیگر را بی ام و در استرالیا معرفی کرده است: سیستم Speed Limit Assist (کمک به کم کردن سرعت) که از دوربین های اپتیکال برای شناختن تابلوهای محدودیت سرعت استفاده کرده و سرعت خودرو را طوری تنظیم می-کند تا با محدوده ی سرعت مجاز مطابقت داشته باشد. این سیستم حتی علائم هشدار را که سر پیچ های تند، راننده را به کم کردن سرعت توصیه می کنند، می شناسد و بر اساس آنها سرعت را کاهش می دهد.

 

ترمز اضطراری خودکار

تمام اجزای تشکیل دهنده ی کروز کنترل تطبیقی – سنسورها، پردازشگرها، دخالت فعال در گاز و ترمز – همگی برای ترمز اضطراری خودکار هم لازم هستند. اگر فاصله ی خودرو با خودروی جلویی سریعاً در حال کم شدن باشد و راننده هیچ عکس العملی نشان ندهد، این سیستم به طور خودکار ترمز اضطراری می کند. اما بر خلاف کروز کنترل فعال، در سیستم ترمز اضطراری خودکار که قابلیت تشخیص عابر پیاده را دارد، وجود سیستم اپتیکی (دوربین) یک امر ضروری است.ترمز اضطراری خودکار اولین گام است به سوی خودروهای تماماً خودران و این تنها با دهه ها کار برای پیشرفت سیستم های کروز کنترل میسر شده است.